Komen mannen wel van Mars en vrouwen van Venus?

De verschillen tussen een man en een vrouw zijn deels behoorlijk groot. Te beginnen biologisch gezien. Vrouwen en mannen hebben verschillende geslachtschromosomen: xx bij vrouwen en xy bij mannen. En natuurlijk andere geslachtshormonen. Oestrogeen bij de dames en testosteron bij de heren. Deze verschillen dragen bij aan een andere ziekteontwikkeling tussen mannen en vrouwen. Vrouwen zijn verder lichter (20 tot 25%) en korter (10 tot 12 cm.) Mannen bestaan voor circa 15% uit vetweefsel. Vrouwen hebben ongeveer 25% vetweefsel. Mannen hebben 40 - 45% spierweefsel en de vrouwen 25 tot 35%. Verschillen in lengte en spiermassa hebben invloed op de spierkracht die geleverd kan worden.

Psychologische verschillen zijn er uiteraard ook. Internationaal onderzoek toont aan dat de hersenen van mannen en vrouwen opvallend gelijk zijn, ook al zijn die van de man 11% groter. Mannen hebben wel vaker last van autisme, ADHD en dyslexie. Meer vrouwen worstelen met stemmingsverschillen en eetstoornissen. Mannen zijn beter in ruimtelijk inzicht. Vrouwen hebben meer taalgevoel en zijn empathischer. Maar of mannen daarom komen van Mars en vrouwen van Venus is nog maar zeer de vraag. Relatietherapeut John Gray uit de USA beweerde al in 1992 dat mannen gericht zijn op oorlog en actie, vrouwen op compromissen sluiten en zichzelf wegcijferen. Vrouwen willen volgens hem steeds over hun gevoel praten, voor mannen hoeft dat niet zo
nodig. Zijn mannen toch gevoeliger voor beloning en vrouwen juist voor bevestiging? Zijn denkbeelden zijn nog steeds springlevend en herkenbaar. Kritiek was er uiteraard ook: hij zette stereotypen neer die de emancipatie belemmerden en zowel mannen als vrouwen beperkten in hun ontplooiing. Mannelijk gedrag is soms zeer onverstandig en ongewenst: agressief, onbesuisd en slecht voor lichaam en geest. Toch blijkt steeds meer dat er voor veel eigenschappen weliswaar een verschil is tussen beide seksen, maar dat de overlap tussen de twee en de onderlinge verschillen tussen mannen en vrouwen groter zijn. Eeuwige vraag blijft: zijn de verschillen ingebakken of vooral sociaal van aard, dus aangeleerd gedrag?

Recentelijk concludeerden hoogleraar psychologie Paul van Lange en twee collega’s uit Duitsland en USA het volgende: ”De man is minder vaak degene die de relatie beëindigt en heeft vaak langer last van het uit elkaar gaan dan zijn ex vrouw.” Mannen hechten meer waarde aan het hebben van een relatie en zijn geregeld ook actiever op zoek naar verbintenis. Ook geloven zij meer in liefde
op het eerste gezicht en worden daarnaast sneller verliefd. Een vaste relatie is gunstig voor het mentaal welbevinden, maar dat effect is met name groot voor mannen. Vrouwen kunnen beter tegen alleen zijn. Verklaring? Vrouwen delen hun emoties van nature meer in sociale kringen. Ze uiten hun gevoelens meer bij vriendinnen en steunen elkaar meer. Mannen stellen zich een stuk minder kwetsbaar op bij hun vrienden. Om hun emoties wel te kunnen delen zijn mannen meer afhankelijk van een vaste relatie. Dat verklaart ook waarom mannen langer moeten herstellen als een relatie op de klippen loopt: de persoon met wie zij hun emoties wel deelden, valt namelijk weg.

Doch er zijn meer zaken die antwoord geven op de vraag waarom mannen veelal een grotere behoefte hebben aan een partner. In de praktijk zijn het toch vaaknog steeds de vrouwen die  bepaalde zaken in het huishouden voor hun rekening nemen. Iets wat mannen van nature minder doen. Verder zijn de seksuele wensen van mannen vaak sterker. Met een partner heb je over het algemeen toch vaker seks dan als alleenstaande. Let wel dit gaat steeds om een gemiddelde. Natuurlijk kun je ook als man in een aangenaam netwerk zitten en dus evengoed een gelukkige single zijn. En natuurlijk kunnen ook mannen heel goed hun emoties delen met vrienden. In de praktijk zie je wat dit betreft grote verschillen tussen jongens van nu en mannen uit oudere generaties.

Waarom zien wij in Romcoms dan toch zo vaak vrouwen – en geen mannen – die wanhopig op zoek zijn naar de liefde? Vrouwen vinden relaties niet per se belangrijker, maar het vinden van de juiste partner wel. Dat heeft te maken met een aantal factoren zoals: vrouwen lopen vaak meer risico binnen een relatie, bijvoorbeeld als het aankomt op zaken als huiselijk geweld. Een geschikte partner vinden lijkt een wat zorgvuldiger proces voor de vrouw. Wellicht verklaart dat waarom de vrouw zo vaak een thema is in romans of films. Zo hunkert in films veelal de vrouwelijke hoofdrolspeelster naar een partner.

Brengt me tot een soort eindconclusie: Moeten we de slogan ‘Mannen komen van Mars en vrouwen van Venus’ niet veranderen in ‘Mannen komen van Noord Carolina en vrouwen van Zuid Carolina?’ Verschillen tussen een vrouw en een man zijn er zeker, maar de werkelijke psychologische/sociale oorzaken daarvan blijven veelal omstreden en worden vaak bewust uitvergroot. Breinvoedsel voor ons allen. We hunkeren naar actuele kennis over sekseverschillen en een moderne relatie.

S.F. Nar