Locatie

Galerie Pictura
Aijenseweg 1
5854 PT Nieuw Bergen

Meer informatie

Op zondagmiddag 8 maart 15.00 uur wordt bij Galerie Pictura in het Noord-Limburgse Aijen de groeps-expositie “Ik en mijn Vrouwen” geopend. In mei 2019 was Galerie Pictura deelnemer op de prestigieuze kunstbeurs Art Breda, er waren toen veel schilderijen met vrouwen en zo werd de opmerking gemaakt: “Pas maar op, dadelijk is Galerie Pictura de galerie van de Vrouwen”. Het thema was geboren. Trots zijn we dan ook over de collectie die werd samengesteld van kunstenaars met als thema vrouwen. Brita Seifert, Erik Tierolf, Ferry Reijnders, Liseth Visser, Marissa Oosterlee, Peter van den Borne, Robert Munning, Valery Shishkin, Walter Brems en sculpturen van Dominique Prins, Hermien Buytendijk en Romee Kanis.

Brita Seifert met haar pastel/kleurpotlood tekeningen probeert in elk werk een haar herkenbare emotie te verwerken, vaak dingen uit het dagelijks leven. Haar werk is niet puur emotioneel of puur naturalistisch, maar een balans van beide: gevoel en realiteit. Meer dan het zien van een afbeelding, ze zou graag willen dat je het kunt voelen, dat het een verhaal overbrengt.

 

Dominique Prins-Ciccoli werkt zonder model of foto en maakt daarbij gebruik van tegenstellingen als eenvoud en overdrijving, bevroren beweging, pure vormen met een knipoog. Haar werk is fijn en toch krachtig. Zij zoekt de grenzen van het esthetische op zonder afbreuk te doen aan de harmonie en elegantie, dat maakt het beeld des te krachtiger.

 

Erik Tierolf neemt in zijn werken de kijker mee naar een wereld die lijkt op de onze, maar toch anders is. Een wereld waarin hij realiteit en fantasie vermengt, en het onwaarschijnlijke geloofwaardig verbeeldt.

 

Ferry Reijnders schilderijen lijken op het eerste gezicht statisch, maar de figuren zitten op wonderbaarlijke wijze vol leven en beweging. Dit komt doordat de kunstenaar er in slaagt het vluchtige moment van een beweging, die nog verder gaat, nog niet afgesloten is, op het doek te vangen.

 

Hermien Buytendijk kijkt met verwondering in de wereld om haar heen en laat een verrassende invalshoek zien. Het verbeelden in klei gaf haar mogelijkheden. Soms ontstaat een beeld naar aanleiding van een woord of gedachtenspinsel. Soms gaat het proces andersom: het beeld ontstaat en daar blijkt een woord of uitdrukking bij te passen.

 

Liseth Visser schildert portretten omdat zij de schoonheid van de mens zíet en wil verbeelden, zij streeft ernaar de uniekheid van de mens te treffen. Geen twee mensen zijn gelijk. Alle gezichten hebben overeenkomsten, maar even zoveel verschillen; ieder van ons is een uniek mensen-exemplaar. Je moet kiezen, volgens Liseth, alles willen vertellen in één werk wordt een chaos, daarvoor is de mens veel te complex.

 

Marissa Oosterlee heeft wereldwijde bekendheid verkregen met haar hyperrealistische schilderijen. In deze werken creëert Marissa haar eigen realiteit, overtuigend neergezet met realistische schildertechnieken. Haar liefde voor de natuur kan in vele werken worden herkend, altijd met een diepere persoonlijke of sociale boodschap. Met de huidige serie “Washing Away my Sorrows” duidt zij op de huidige problematiek rond de vervuiling van zeeën en oceanen. 

 

Peter van den Borne zegt: “Tegengestelden hebben elkaar nodig”als je eenmaal daarop attent gemaakt bent dan ga je naar contrasten en overeenkomsten zoeken en je vindt ze, in allerlei verschijningsvormen. In kleurstelling, licht en donker, maar ook in textuur, onderwerpkeuze en symboliek: lente-herfst, man-vrouw, Christus-Boeddha, kind-volwassen, ruw-gepolijst, beheerst en toevallig. De schilderijen van Peter van den Borne roepen daardoor een heel speciale sfeer op van rust, verstilling en magie.

 

Robert Munning: “Niets is blijvend, tijd vervliegt.” Hij zoekt de verstilling en probeert het vergankelijke tijdloos te maken, wetende dat hij hierin nooit volledig in zal slagen. Hoewel schilderen vele technische aspecten kent, staat het tot uitdrukking brengen van het gevoel centraal. Een duidelijke interesse in de mens in al haar aspecten, komt duidelijk naar voren.

 

Romee Kanis werkt in een realistisch-impressionistische stijl en onderzoekt daarbij het menselijk lichaam in al zijn verschijningsvormen. Haar wijze van boetseren is krachtig.

Haar vingers die in klei of in was een licht impressionistische toets achterlaten. Ik streef naar het vastleggen en vasthouden van beweging, wat voor mij het leven is.

 

Valery Shishkin, komt uit de zeer beroemde kunstenaarsfamilie die de realistische kunstscène in Rusland al meer dan 100 jaar domineert. Valery's werken weerspiegelen zijn grote liefde voor Renaissance-schilderijen - en tegelijkertijd een sterk verlangen naar expressieve autonomie en harmonie. De originaliteit van zijn visie komt tot uiting in de overvloed aan motieven, de kwaliteit van zijn clair-obscur stemming en het dramatische lichteffect op de figuren en objecten in zijn schilderijen, altijd een beetje melancholisch, maar ook optimistisch, sensueel, kleurrijk en overspoeld met licht.

 

Walter Brems zijn schilderijen stralen niet direct heel veel vrolijkheid uit. Maar hebben wel een ongelooflijke aantrekkingskracht. Onder meer door de sobere kleuren in de achtergrond waartegen we vooral veel verstilde meisjes- en vrouwenfiguren zien. De werken van Walter Brems zijn een spiegel van diens ziel. De grote moeite die hij heeft met de alom heersende oppervlakkigheid, de onpersoonlijkheid van de huidige maatschappij, de treurnis om de mooie dingen die verloren gaan, dit alles komt tot uiting in zijn wel heel bijzondere, soms ronduit mysterieuze werken.

 

Deze zeer bijzondere expositie is te zien van 8 maart t/m 9 mei

op dinsdag t/m zaterdag 14.00 – 17.00 uur